Silnik dwufazowy

Stojan dwufazowego silnika prądu przemiennego ma dwa niezależne uzwojenia. Jeśli uzwojenia te są zasilane napięciami o tej samej częstotliwości i amplitudzie, lecz przesuniętymi w fazie to w przestrzeni wirnika tworzy się pole wirujące o częstotliwości napięcia zasilania.

Silnik indukcyjny dwufazowy jest wykonany w formie kubka (silnik kubkowy) lub prętów połączonych w płaszczyźnie prostopadłej do osi wirowania (silnik klatkowy). Pole wirujące indukuje w wirniku siłę elektromotoryczną i prąd, który wytwarza własny strumień magnetyczny.

Wzajemne oddziaływanie strumieni daje moment obracający wirnik zgodnie z kierunkiem wirowania pola. Wartość siły elektromotorycznej indukowanej w wirniku jest proporcjonalna do natężenia pola magnetycznego stojana i do różnicy prędkości kątowych pola wirującego i wirnika. Podczas obrotów wirnika zawsze jest potrzebny pewien moment napędowy - przynajmniej do pokonania tarcia w łożyskach. Widać więc, że do istoty działania omawianego silnika należy występowanie różnicy prędkości wirowania pola wytwarzanego przez stojan i prędkości wirnika, czyli praca w warunkach tzw. poślizgu. Silniki takie nazywają się silnikami indukcyjnymi asynchronłcznymi.